De Luchtschiphaven

Een groot luchtschip vloog door de lucht, op weg naar de luchtschiphaven. Aan boord van het schip waren verschillende Skylanders, waaronder een Whirlwind met de naam Engel. Engel keek naar de zwevende eilanden onder haar en naar de schapen die zo stom waren om er van af te springen. Ineens richtte ze haar blik op een groen, elfachtig wezen op een van de zwevende eilanden. Engel keek naar de Drow die met zijn speer bezig was met aanvallen te oefenen. Ze keek toe hoe de Drow's speer afketste op de steen en de Drow bijna omver viel door de kracht. "Engel, wil je asjeblieft een opletten wat je doet?" De stem van de bestuurder van het luchtschip, ook een Drow, had de stilte verdreven en Engel keek even waarom de luchtschipbestuurder haar had gewaarschuwd. Al snel kwam ze erachter dat ze met alle vier haar poten op de reling van het luchtschip stond, waarschijnlijk was ze er opgeklommen zonder het te merken. "Oh!" Zei ze zacht en stapte voorzichtig van de reling af, het dek weer op "Het spijt me..." Ze was klein voor haar leeftijd en gedroeg zich soms een beetje kinderachtig, zoals wat er net gebeurde. Ze liep naar de voorkant van het schip en zag de grote haven al voor zich, het was er druk en vele spullen werden uitgewisseld tussen de schepen, zodat ze uiteindelijk hun bestemming zouden bereiken. "Eindelijk..." Zuchtte de jonge Whirlwind. Toen het luchtschip stilstond stapte ze kalm de stenen grond van de haven op. Waarom moet ik hier ook alweer zijn? Vroeg Engel zich af en dacht even diep na. Na een tijdje had ze het antwoord alweer gevonden, ze moest meer te weten komen over de vijandige Skylanders. "Oké, laat ik dan maar eens beginnen."Zei ze tegen zichzelf en liep weg, op zoek naar een Skylander die stom genoeg was om informatie weg te geven. Al snel had ze een Skylander gevonden. Nu maar hopen dat deze stom genoeg is om informatie over hun plannen weg te geven, dacht Engel. "Hallo," zei ze en liep kalm en zelfverzekerd naar de Skylander toe "Wat doe jij hier?" Ze probeerde een beetje mysterieus te klinken, zodat ze de Skylander nieuwsgierig zou maken, maar ze wist niet of het wel goed klonk...

(OK, wie wil? Je hoeft NIET persé informatie weg te geven over plannen, of je zoiets doet, mag je zelf weten...)

Hij zag het drow schip voorbij vliegen. Eindelijk lopen ze in mijn val die stomme drow ik zal ze nooit vergeven wat ze 100 jaar de inwoners van deze plek hebben aangedaan, voordat ik vast zat in die grot, wat ook weer de schuld van de drow was. Hij ging weer terug naar de plek om te controleren of alles goed was, ja hij heeft het nu al iets van 20 keer getest. Hij ging maar weer snel terug want als de Drow hier achter kwamen... toen hij weg ging bij de plaats baricadeerde hij de ingang met cristallen zoals hij altijd deed. Hij kwam terug op de plek en hij dacht nog en poosje aan het plan tot hij schrok van een mysterieuse stem achter hem:Wat doe jij hier? Hij reageerde boos van de schrik:Wat ik hier doe? Wat ik hier doe?!?! Enig iedee hoe gevaarlijk het hier is, het stikt hier van de drow!!!

Engel schrok een beetje van de reactie van de Skylander, een Prism Break. "Wat ik hier doe? Wat ik hier doe?!?! Enig iedee hoe gevaarlijk het hier is, het stikt hier van de drow!!!" De Prism Break was groter dan Enge, waardoor hij er voor haar een beetje gevaarlijk uitzag. Waarom had ze ook alweer voor deze Skylander gekozen om informatie te zoeken over aanvalsplannen en andere belangrijke dingen in de groepen van de Skylanders. "Het... Het..." Ze begon een beetje te stotterren van schrik "Het spijt me..." Ze deed voor de zekerheid een paar stappen achteruit, zodat de Skylander haar niet kon raken als hij toch ging aanvallen. "Soms kunnen Drow ook interresant zijn hoor. Het is soms grappig om te zien hoe ze uit hun verwoestte luchtschepen springen of zo." Hoewel de Drow bij Kaos hoorden, meende ze dat laatste wel. Het was gewoon geinig om de, soms zelfs brandende, Drow uit de luchtschepen te zien springen als die verwoest waren door de goede Skylanders. Even schraapte ze met haar klauwen over de grond en ging toen verder met praten. "En je hoeft trouwens niet zo boos te doen, ik ben ook maar een Skylander." De toon in haar stem veranderde een beetje "Maar je hoeft écht niet bang voor mij te zijn, hoor." Misschien kon het haar toch lukken om geen geweld te hoeven gebruiken om informatie uit deze grote Prism Break te krijgen.

(kort... maar ik had weinig tijd...)

Hij zag dat de skylander schrok van zijn reactie ze zij stotterend: "Het... Het... Het spijt me..." Ze deed een paar stappen achetuit."Soms kunnen Drow ook interresant zijn hoor. Het is soms grappig om te zien hoe ze uit hun verwoestte luchtschepen springen of zo." Dat gaat binnenkort weer gebeuren, dacht hij.De draak schraapte met zijn klauwen over de grond en praatte verder. "En je hoeft trouwens niet zo boos te doen, ik ben ook maar een Skylander." Ze na meven pauze en zij toen:"Maar je hoeft écht niet bang voor mij te zijn, hoor." Sorry van die reactie van net ik zag je niet aankomen en ik dacht aan iets belangerijks en... ach laat ook maar. ik heb me nog niet voorgestelt mijn naam is Qwerty wat later hoorde hij de bosjes ritselen dus draaide zich om en zag een scherpe rode punt net uit de bosjes steken die later verdween...

Engel draaide haar oren naar een geluid achter zich, ze had grote oren en een goed gehoor, hierdoor kon ze geluiden van een redelijk verre afstand horen. Het geluid dat ze hoorde was geritsel van de struiken achter de Prism Break. "Sorry van die reactie van net, ik zag je niet aankomen en ik dacht aan iets belangerijks en... ach laat ook maar." Zei de grote stenen Skylander "Ik heb me nog niet voorgestelt mijn naam is Qwerty" "Aangenaam kennis te maken, Qwerty." Zei de eenhoorndraak "Mijn naam is Engel." Qwerty, wat een geinige naam, dacht ze. Nu begonnen de bosjes achter Qwerty te bewegen en een rode speerpunt kwam tevoorschijn. Drow! Dacht Engel, niet nu, zodadelijk verraden ze me nog! "Pas op," Zei ze "Achter je!" Ze zette zich schrap om aan te vallen als het nodig was, haar hoorn begon te gloeien, klaar voor de aanval op een van de onderdanen van haar baas. Drow waren raar, vond ze, hoewel ze soms ook grappig waren, vooral als hun luchtschepen in de fik vlogen.

(sorry, kort ik weet het... ik had te weinig tijd om een goede post te typen...)

op het moment dat de hoorn va de whirlwind begon te gloeien hoorde de twee boven zich,"VAN ONDEREN!", het was een terrafin die een bellyflop op the drow deed "zo opgeruimd staat netjes,jullie moeten opassen met de die drows ze zijn raar maar wel erg sterk, mijn naam is zekroar aangenaam kennis te maken".'huh?,is er wat?, jullie kijken geschrokken'